Annemin eski bir arkadaşıymış Tarih öğretmenimiz... Misafirliğe geldiğinde sohbetlerini kapı eşiğinden dinledim. Bayağı takıntılı bir bayan. Gözlerinin içine kim bakıyorsa derste, onu dersine çalışmış sayar, sağa sola bakıp, göz teması kurmayan öğrenciyi derse kaldırırmış... Bilemeyen olursa da, kara tahta önünde her ders tek ayak üzerinde durma cezası verirmiş hiç acımadan... Kadınının dediği dedik olduğunu anlayınca hemen aklıma arkadaşım Orhan geldi...Derslerin yarısından çoğunu kopya ile geçen, ödevlerini yapmayı hiç sevmeyen bir çocuktu Orhan. Sözlüye kalkmak en büyük korkusu... Ders çalıştığı yokki. Nasıl korkmasın sözlüden... DEVAMI İÇİN>>