-"Hani benim recebim. Sarı lira vereceğim. Almazsan karakola gideceğim-" Sesimde karga gibi olduğu için komşular bile uyanıyor tabi... Derken Asuman'ın babası elinde büyük bir sopayla sinirli bir halde çıkıyor gece yarısı dışarı...Soluğum kesilinceye kadar beni koşturuyor.... Ertesi gün Asuman birdaha çarpıyor mahallede yürürken omzuma. Bir kağıt daha düşürüyor. Kağıtta, -"Beni seven cesaretli olmalı... Sevgisinden asla vazgeçememeli-" yazıyor... Babasından korka korka ertesi gece yine Asuman'ın evinin avlusuna gidiyorum. Ve o pencereye yaklaşıp bana gülünce,başlıyorum türküyü söyleyemeye. -"Hani benim recebim. Sarı lira vereceğim. Almazsan,karakola gideceğim -" Yine babası elinde sopayla gece yarısı evden çıkıp düşüyor peşime... Can havliyle bir evin inşaatına kaçıyorum. Sol ayağıma tam yedi tane çivi batıyor o gece karanlıkta... Asuman'ın babası kaba etime okadar vurmuşki beni yakalayınca,oturmaya kalksam acıdan asla oturamıyorum.... Ayağa kalksam çivi acısından tek ayağımın üzerine basamıyorum... Ertesi gün sınıfa gittim. Orhan yine karatahtada tek ayak. Kıkır kıkır bana gülüyor... Derslerden tarih dersi ve ben acıdan ayağa kalkmak istiyorum... Öğretmen den gözlerimi kaçıdığımı belli etmek için elimden ne gelirse yapıyorum... Ve en sonunda sözlüye kaldırıyor beni................DEVAMI İÇİN FOTOĞRAFA TIKLAYIN