ASIL YETİMLİK yalnızlık budur .? küçük yaşta eşimi kaybettim yaşım 24 o zaman korkunç bir kaza da başı kopmuştu..? Küçük kızımla anneme sığındım Çok zaman sonra ikinci evliliği mi yaptım Rabbim bana dünyalar iyisi Bir eş verdi kayınvaldemler ben aynı apartmanda oturuyoruz Yeni evliyim Bir de adımız gelin değil mi Bir yere gidemiyorum çok kimsede gelmiyordu aslında çokta serbest büyümüş bir bayanım o kadar çok sıkılıyorum o kadar çok yalnızım ki Bir gün Rabbime dedim,ki Allahım ne olur evime Misafir gönder dedim içten yakarışla İnanın Bir gün kayınvalideme gittim oturmaya kayınvalidemin iki tane kiracısı var bir tanesi bir müzeyyen abla bir tanesi de fatma diye bir gelin benim yaşıtım geline pek kalbim ısınmamıştı Bir gün kayınvalidem de otururken onu gördüm evet müzeyen abla onu görür görmez kalbimde sıcaklık hissettim Ama onun yüzünde fındık büyüklüğünde ve bütün vücudunda bezeler vardı gözleri görünmüyordu yanlış bir iğne yüzünden ona herkes iğrenerek bakıyordu O kadar iyi içten bir bayandı eşini kaybetmiş yanlız oturuyordu akrabaları olmasına rağmen kapısını kimse açmıyor Kuran öğrendiği kurs arkadaşları bile İki tane abisi var birisi doktor birisi pilot Ama onlar İstanbul'da oturmuyorlar bu arada müzeyen ablaya gidemesemde onu Çaya çağırıyorum vaktim bazen onunla geçiyor bana arkadaş oluyordu Bu arada kış Bir akşam ona indim baktım ki kovanın içinde kar müzeyen abla ne yapacaksın dedim namaz kılıcam karlar erisin abdest alacağım dedi beynimden vurulmuşa döndüm o an evet sular o gün kesikti olsada neye yarar ki katalitik soba ile ısınıyordu Çıkıp hemen eve bir kova sıcak su indirdim görünce o kadar çok sevindi ki cennet onun olmuştu Üzülüyordum ona pek fazla inip çıkamıyordum ama yeni gelinim kayınvalidem kızar diye düşünüyordum yinede gizli gizli yemek indiriyordum ona eşimin haberi var fakat annesinden gizli yapıyordum ah bu gelinlik yokmu aradan biraz zaman geçti müzeyyen ablanın akciğer kanseri olduğunu öğrendim yıkıldım O hayat dolu kadınının Hastalığı ilerlemişti ayağında portakal büyüklüğünde bir beze çıkmıştı pilot olan abisi gelip onu İzmir'deki doktor abisine götürdü ameliyat için bana ayağa kalkıp geleceğim dedi gider gitmez ayağındaki beze alınmış ameliyat olmuş Ama orda da fazla kalmayıp tekrar getirip eve bırakıp gittiler yaralı yaralı Bu nasıl bir vicdan evet ne yapacak yanlız diye düşündüm Ona bakmalıydım her ne olursa olsun benim de durumum yoktu Bir çorbayla sofradan kalktığımızı biliyorum kayınvalidemler doğalgaz faturalarımı ödüyorlardı açıkçası çekiniyordum onlardan ikindi namazı okunuyordu onu çağırdım kahvaltı ediyorduk Birden bileğimi tuttu ne yapıyorsun müzeyyen abla dedim bana BAK dedi..

devamı için sonraki sayfaya geçiniz...