84 yaşındaki Debra yere düşürdüğü fotoğrafa dehşet içinde baktı. Elleri titreyerek eski fotoğrafı yerden aldı. Yüzünden yavaş yavaş bir damla süzüldü. Onun yaşındaki her insan gibi, yalnızca mutlu anılar biriktirmek ve olumlu şeylerin tadını çıkarmak istiyordu. Ancak ne yazık ki hayatındaki en önemli insanın büyük bir sır sakladığını henüz yeni öğrenmişti. Hayatında tanıştığı tüm insanlara kıyasla babasıyla arasındaki bağ muhtemelen en güçlüsüydü. Ne yazık ki Debra gençken annesi hastalanmıştı. Bu yüzden onu babası büyütmüştü. Ona bisiklet sürmeyi öğretmiş, okula götürmüş ve her zaman ona destek olmuştu. Fotoğrafa yeniden baktı. Yanlış görmüş olabilir miydi? Tüm dikkatiyle babasının koluna odaklandı. Ve ne giydiğine. Bunun doğru olmamasını umuyordu. Çok kötü! Babası hakkında her şeyi bilen tek kişiyi aradı... Erkek kardeşi 80 yaşındaki Fred, Debra'dan birkaç yaş küçüktü. Belki çok daha fazlasını biliyordu. O olmadan keşfettiği bu korkunç şeyin gerçek olup olmadığını asla bilemezdi. Fred, babasını tanıyan ve hâlâ hayatta olan tek kişiydi. Umarım ona gördüklerinin doğru olmadığını söyleyebilirdi! Debra olanları unutmak için fotoğrafı yırtıp atmayı da düşündü. Babasıyla ilgili çok güzel anıları vardı. Neden bunları mahvetme riskini göze alacaktı ki? Fakat bir peri masalında da yaşamak istemiyordu. Acı gerçek önemliydi. Bu onun kalbini ne kadar kıracak olsa da! Öğrenmesi gerekiyordu...