Siperin içinde matara elden ele dolaştı. Herkes orucunu su ile açtı.

Ben zannettim ki sadece ben oruçluyum. Meğer bölüğün hepsi oruçluymuş. Matara en son bana geldi. Geldi ama ben kendimden utandım.

Arkadaşlarım hepsi sahursuz oruç tutmuşlar. Ben ise iki çirişi yediğim için arkadaşlarıma karşı kendimi mahcup hissettim. O gün oruçlu şehit olan

Erzurum’lu, Darende’li ve Yenice’linin hakkını nasıl öderim diye gözyaşı döktüm…Ee bu vatan böyle vatan edildi. Şehit kanlarıyla yoğrulmuş bu vatanın kıymetini ancak

şehadete inananlar ve vatan sevgisini gönlünde kalbinde taşıyanlar bilir.Onlar olmasaydı belki ne İstanbul ne biz nede oluşturduğunuz bu güzel gurup olacaktı.

Bu memleket nasıl kazanıldı ve nasıl peşkeş çekiliyor.!!

devamı için sonraki sayfaya geçiniz...